چادرهای جشن های دوهزار وپانصد ساله و پیشنهاد موزه تاریخ ایران
20 مهر 1350 با قرائت خطابه محمدرضا پهلوی در برابر مقبره کوروش هخامنشی در پاسارگاد، جشنهای 2500ساله شاهنشاهی آغاز شد. جشنهای 2500ساله شاهنشاهی که با هدف بزرگداشت 25 قرن حکومت پادشاهی در ایران ترتیب یافت بیش از سیصد میلیون دلار هزینه دربر داشت.
این جشن درحالی با خرج های میلیون دلاری از خزانه ملی انجام میشد که بسیاری از مردم ایران در زاغه ها و حاشیه شهرها با وضعیت فلاکت باری روزگار سپری می کردند .
در این جشنها که نمایندگانی از تمام کشورها (۱۶۵ نفر ) دعوت شده بودند شاه سعی داشت تا با خرج هزینه های هنگفت و مانور اشرافیت و تجمل سلسله شاهنشاهی خود را با شبیه سازی حکومت ۲۵۰۰ ساله هخامنشیان و سیطره حکومت گسترده آنها در جهان به رخ روسای دیگر کشورها بکشد از این رو در محل روبروی تخت جمشید 
زمین گسترده ای را اختصاص به ساخت زمین بزرگ محل جشنها دادند چادرهایی نیز در این محل طراحی وساخته شد که هر کدام از انها محل سکونت نمایندگان کشوری بود این چادرها به شکل ستاره ۵ پر طوری طراحی شدند که چادر شاه و خانواده اش که از نظر اندازه چندین برابر دیگر چادرها بود در راس و بالای انها قرار گرفته بود تا نشان از شوکت و عظمت سلسله پهلوی باشد .
عقده خودنمایی شاه آنچنان بود که برای مسحور کردن نمایندگان ملل در جشن ها چادر هر ملتی بنا بر ذائقه و طبع آن کشور نماچینی و مجهز میشد .
همچنین استفاده از طلای خالص در این چادرها و امکانات درون انها تا انجا بود که حتی در پوش توالتهای فرنگی نیز از جنس طلا ساخته شده بود .
محل برگزاری جشن ها مجهز به فرودگاه هواپیما و محل فرود هلی کوپتر بود .
همچنین غذاهای و مشروبات الکلی مصرفی در جشن مستقیما از فرانسه به ایران آورده میشد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و برچیده شدن نظام ستم شاهی برخی از مردم مرودشت به محل برگزاری جشنها هجوم برده و به تخریب این آثار باز مانده از رژیم شاه می پردازند همچنین بنا بر محرومیت و احساس محق بودن در اموال خرج شده در چادرها بسیاری از اموال گران قیمت آنرا از محل خارج میکنند .
پس از آن این محل به مخروبه ای تبدیل میشود که هر زمان زیر نظر یکی ازادارات دولت قرارمیگیرد تا از ان استفاده کنند .
همچنین در طی این سی سال به مرور آثار بجای مانده از ان سیر تخریبی خود را طی میکنند تا امروز که از آن همه امکانات و تجهیزات فقط زمین اماده شده جشنها باقی مانده ، عدم رسیدگی به چادرها و بلا استفاده ماندن انها باعث شده بمرور دیگر چیزی از آن آثار باقی نماند .
چند سال پیش در یکی از جلسات جمعی دانشجویان با استاندار وقت جناب آقای رضا زاده با ارائه طرحی به ایشان سعی کردم راهی برای تبدیل بازمانده چادر های شاه به موزه تاریخ ایران و یا انقلاب اسلامی باز کنم تا در این محل پر بازدید جهانی اولین موزه تاریخی سرزمین ایران با تکیه و محوریت انقلاب اسلامی و تاریخ بعد از آن بر پا شود .
که متاسفانه مورد توجه مسئولین وقت قرار نگرفت و پاسخ سرد و عدم توجه انها روبرو شد .
با توجه به ضمانت پنجاه ساله این چادرها توسط شرکت اروپایی که آن شرکت را متعهد به برپایی دوباره چادرها در صورت تخریب میکند و در صورت پیگیری مسئولین ملزم به اجرای تعهد خود می باشند میتوان بدون صرف هزینه خاصی دوباره این چادرها را بنا کرد و با تشکیل موزه تاریخ ایران این محل را تبدیل به موزه دائمی و بزرگی کرد که بدلیل همجواری با تخت جمشید به سرعت شهرتی جهانی خواهد یافت .
همچنین از زمینهای بزرگ و گسترده همجوار ان نیز میتوان جهت احداث پارک شهر و پارکهای تفریحی استفاده کرد .
بدیهی است استفاده از ظرفیت این موزه میتواند حجم عظیمی از خلا موجود در اطلاعات مردمی در مورد تاریخ انقلاب را بر طرف سازد با توجه به دیدار میلیونی مردم در طول سال بخصوص نوروز از تخت جمشید مخاطبی پر تعداد را برای خود رقم بزند .
تمبرهای یادبودی جشنهای دوهزار وپانصد ساله توسط کشور سنگال
تصاویر بیشتر از جشن های دوهزار و پانصد ساله
تصاویری دیگر از جشنهای دوهزار و پانصد ساله
خوب بود و مفید.
ما اگه کامنت هم نذاریم خودمونو موظف می دونیم مدام سر بزنیم و فیض ببریم.