اولین ساخته مستند حقیر با نام سه روز اول .
مستند سی دقیقه ای با نام «سه روز اول» یکی از آثار برگزیده این دوره جشنواره عمار است که توسط سیدمحمدمهدی پوریزدان‌پرست از هنرمندان انقلابی شیراز ساخته شده و به بررسی اتفاقات سه روز اول پس از انتخابات سال ۸۸ در دانشگاه شیراز و یک جریان شناسی مختصر از مجریان آن اتفاقات می پردازد.
به گزارش سحاب‌نیوز، جشنواره مردمی فیلم عمار اولین بار در سالروز ۹دی در سال ۱۳۸۹ با ۲۰ فیلم و در ۳۰ نقطه از کشور برگزار شد، اما اکنون با گذشت چهار سال از آغاز به کار جشنواره، این آمار به ۱۵۰۰فیلم و پخش در سه هزار نقطه کشور افزایش یافته است.
فیلم سازان ارزشی سومین حرم اهل بیت در پنجمین جشنواره مردمی فیلم عمار درخشش ویژه ای داشتند و بسیاری از آثار آنان جزو آثار برگزیده کشور معرفی شد. مستند سی دقیقه ای با نام «سه روز اول» یکی از آثار برگزیده این دوره جشنواره است که توسط سید محمد مهدی پوریزدان پرست از هنرمندان انقلابی شیراز ساخته شده و به بررسی اتفاقات سه روز اول پس از انتخابات سال ۸۸ در دانشگاه شیراز و یک جریان شناسی مختصر از مجریان آن اتفاقات می پردازد.
در ادامه می توانید گفتگوی تفصیلی خبرنگار ما با این مستند ساز جوان را بخوانید:
انگیزه شما از انتخاب این سوژه برای ساخت فیلم مستند چه بود؟
تفاوت میان واقعیتی که در آن روزها در دانشگاه اتفاق می افتاد و خبر و نمودی که در قبالش منتشر میشد بنده را به این نتیجه رساند که یکی باید حقیقت را بگوید و البته که اگر این حقایق گفته نشود بازیگران سیاسی بخوبی بلدند با پررویی تمام و نا دیده انگاشتن عملکرد خود در گذشته به صحنه برگردند. مثل امروز که سعی دارند تمام آن اتفاقات و عملکردها را در پازل سیاسی بازی و یک اختلاف جزئی تعبیر کنند و حقایق را به داستانهایی در راستای منافع خودشان تعبیر و تفسیر کنند.
این مستند چندمین اثر شمابود و چقدر طول کشید تا این اثر را ساختید؟
این مستند اولین کار بنده بود و تقریبا دوسال زمان برد. البته کار، یک کار مستمر نبود و در فرصتهای فرعی دنبال می شد.
تهیه کنندگی این مستند بعهده کجا بود ؟
در ابتدا قرار بود کار را با یک هزینه بسیار ناچیز برای یکی از نهادهای فرهنگی بسازیم که البته مسئولین با توجیه هایی مثل طول کشیدن ساخت از پرداخت نصف آن هزینه هم طفره رفتند. در واقع هزینه های شخصی خرج ساخت این فیلم شد . البته بچه های بسیج دانشجویی استان در تهیه آرشیو خیلی یاری دادند. تقریبا تمام کارها یکی دو نفره انجام شد . برادر و استاد خوبم جناب اقای محسن اسلام زاده بعنوان مشاور و برادر سید حسین مطلبی پور بعنوان فیلمبردار خیلی در تهیه این مستند زحمت کشیدند.
با چه مشکلاتی در این مسیر بیشتر مواجه بودید؟
تقریبا تولید یک اثر مستند برای امثال بنده که از فضای دانشجویی بدون هیچ تجربه و امکانات و ارتباطاتی شروع بکار کردیم کلا مشکل است.
از ضعف‌های فنی در تولید یک مستند و نیاز به آموزش تا ارتباط و اعتماد سازی سازمانها و نهادها از مشکلات بزرگ کار محسوب میشود، اما بزرگترین مشکل این است که حس می کنید فضای فرهنگی و برخی متولیان فرهنگی نه تنها کار را نمی شناسند بلکه دست کم می گیرند و بدتر از ان اینکه تحویل نمیگیرند و اینگونه عکس العمل ها باعث سردی و نا امیدی فعالان این عرصه میشود.
برخی مسئولین فرهنگی بیشتر دلگرم به همان کارهای روزمره هستند .
در مورد خود فیلم هم باید توجه داشت ساخت یک فیلم به این راحتی ها هم نیست، حقیقت گویی و بی طرفی از عمده فاکتورهای است که محقق شدن آن هم ب تخصص و مشورت و هم آزاد اندیشی نیاز دارد.
راهکارتان برای رفع این مشکلات و راحت تر کردن کار برای امثال شما چیست؟
تنها راهکار موجود این است که باید در صحنه ماند و کار تولید کرد تا فضا متوجه ارزش و اهمیت کار بشود، کما اینکه امروز با گذشت چند سال ازشروع به کار این جشنواره تازه نیاز فضای فرهنگی جامعه به آثاری از این دست بروز یافته است و دانشجوهای جدید بنا بر اتفاقات اخیر دانشگاهها و نیاز به بازخوانی گذشته درخواست کردند که این مستند در اختیارشان قرار بگیرد. مخصوصا بازخوردهای پخش این مستند مایه دلگرمی است ونشان می دهد که دغدغه و نیت سازندگان فیلم و تشخیصشان درست بوده است.
تاکنون حمایتی از اثرشما شده که جوابگوی هزینه های صرف شده باشد؟
به این معنا خیر. فکر می کنم اگر دوربین و فیلمبرداری و تدوین و توزیعش را خودمان انجام نمی دادیم کلا فیلمی ساخته نمی شد . تنها در یک جشنواره هنری بسیج بود که جایزه ای به کار تعلق گرفت .
برای اکران فیلم به شما درخواستی داده شده است؟
چند باری برخی نهادهای فرهنگی مراجعه کردند ولی حتی حاضر نبودند یک هزینه حداقلی برای اکران پرداخت کنند . این اواخر اما به در خواست دوستان دانشجو فیلم را در اختیارشان گذاشتیم تا اکران کنند .
چرا در بین مصاحبه شونده های فیلم شما هیچ منتقدی نیست؟
ما برای مصاحبه با خیلی ها صحبت کردیم و البته از خیلی ها هم مصاحبه گرفتیم که بخاطر زمان کوتاه نتوانستیم از مصاحبه های آنها بهره ببریم.
اما در مورد منتقدین ما خیلی سعی کردیم با برخی از بچه های تشکل های دانشجویی که در ان قضایا نقش داشتند ارتباط بگیریم ، ولی دوستان حاضر به مصاحبه نشدند
در این بین از جناب رمضان زاده مسئول خوابگاههای دانشجویی که صمیمانه حاضر به مصاحبه شدند تشکر ویژه دارم ، اگر انتقادات ایشان نبود جدا ما مانده بودیم چطور انتقادات را مطرح کنیم .
آیا باز هم مستند می سازید؟
مطمئنا دوباره فیلم و مستند خواهم ساخت. به رغم مشکلات موجود، در حال حاضر یک کار جدید در مورد تاریخ انقلاب شروع کردیم که انشاالله به زودی خبرهای خوشی درباره آن خواهید شنید.
تجربه اول برای هر مستند سازی یک کلاس درس است، طبیعتا با یک تجربه و دانش کم وارد کار میشود اما همینکه جرات میکند و دوربین بدست می گیرد بزودی به اشکالاتش واقف میشود و مطمئنا در کارهای بعدی بهتر عمل خواهد کرد شاید برخی بعدا با حرفه ای شدن از کار اولشان خجالت بکشند اما کارهای اول معمولا خالصانه ترین کارها هستند.
برای پخش اثر خود در صدا وسیما اقدامی کردید؟
برخورد سرد مسئولین فرهنگی خاطره بدی از این فیلم در ذهن ما گذاشت البته با توجه به حرفهای رک و صریح مستند بعید میدانیم صدا و سیما تمایلی برای پخش کار داشته باشد. از این رو اقدامی هم نکردیم اما اگر کار را بپسندند ، مانعی برای اکران نیست.
حرف پایانی شما؟
تشکیل خط سیر فیلم خیلی سخت است اما بنظرم اینکه جرات کنیم دوربین دست بگیریم و کار بسازیم شروع بسیار خوبیست حتی اگر به نتیجه نرسد بشرطی که بدنبال اشکال بگردیم و کار را متوقف نکنیم.
در اخر اینکه ظرفیتهای خوبی در استان وجود دارد که میتواند در جبهه انقلاب فعال بشود. تعداد زیادی هنرمند حوزه فیلم و عکس وسینما داریم که باید توانشان را به هم معرفی کنند و البته تعداد زیادی نهاد فرهنگی که باید به جوانها اعتماد کنند و حمایت و پشتیبانی خود را در اختیار جوانها بگذارند.
اما نکته نهایی اینکه سال ۸۸ اتفاقاتی افتاد که خیلی از جوانهای حزب اللهی حس کردند امروز اگر انها وسط میدان نیایند کس دیگری هم وسط نمی اید. واژه افسران جنگ نرم رهبری در توصیف جوانها بهترین تعبیر بود که الحق این نسلی که نه امام و نه انقلاب رو در ک کرده بودند بنا بر یک حسی که من اسم آن را حس خفته انقلابی می گذارم احساس وظیفه کردند و حقیقتاً یک معجزه رسانه ای معرفتی را خلق کردند و گام مهم و مؤثری در حفظ انقلاب برداشتند و یک نسل جدیدی از سربازهای گهواره ای امام خمینی را تشکیل دادند.
خوشحالم که یک عضو کوچکی از این لشکر باشم و البته که به این هویت هم میبالم . حتی اگر هیچ نهاد و فرد و گروهی هم از ما حمایت نکند بنا بر وظیفه ای که در قبال این انقلاب و امام و شهدا بر دوشمان هست میدان را خالی نمی کنیم تا خدای نکرده یکبار دیگر نماز جمعه تهران شاهد اشک های حجت خدا و خالصانه به میدان امدن رهبرمان نشود.
این عرصه ، عرصه ایست که می شود سپر بلای ولایت شد.
این مطلب در :
