نوشته های یک قلم

نارنجکی برای تمام فصول

نوشته های یک قلم

نارنجکی برای تمام فصول

پیوندهای روزانه

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ظریف» ثبت شده است

نرمش قهرمانانه واژه ای است که رهبر معظم انقلاب آن را در مورد کتابی که با موضوع صلح امام حسن (ع) ترجمه کردند بکار بردند. اما با فاصلیه ای چند ده ساله باری دیگر با روی کار آمدن دولت تدبیر وامید ، آن را بعنوان استراتژی مطلوب در پرونده هسته ای بکار بردند. اما نرمش قهرمانانه چیست ؟

چارچوب عملکرد این استراتژی بر اساس امتیاز دهی بخاطر اجبار و البته با هدف فرصت دادن به رقیب جهت رسوایی خود با عملکردش تعریف می شود . در واقع امام حسن (ع)  در قلت یار مجبور به سکوت شد اما مبارزه او تمام نشد اینجا صبر انقلابی وسیله ای بود تا در مسیر مبارزه خواسته امام (ع) را تحقق بخشد و آنچه امام می گفت و دیگران از او نمی پذیرفتند به باور همگان برساند.. این استراتژی آنقدر پرتوان است که خباثت دشمن را تمام و کمال رسوا کند و پرده های ریا و تزویر را بشکافد و نور حقیقت نمایان شود اگر چه که در عمل انقلابی روی ندهد و جنبشی ایجاد نشود اما ماحصل این دوران بدست آمدن یک معرفت عمومی و البته هفتاد و دو یار خاص و حاضر به از جان گذشتگی است. جالب توجه است که هیچکدام از ائمه اطهار (ع) بعدی  این تعداد یار بهره مند نبودند و در جواب کسانی که ایشان را به قیام دعوت می کنند از نبود یار حقیقی سخن می گویند

امام حسین (ع)  نیز در زمان استراتژی نرمش قهرمانانه، ده سال در زمان معاویه سکوت می کنند تا میوه برسد و شرایط فراهم شود. اما با تغییر شرایط یعنی تغییر گفتمان از روزگار تنهایی کمی و کیفی امام حسن(ع) و امام حسین (ع) به زمان آمادگی اجتماعی برای قیام امام حسین (ع) و رسوایی وبی آبرویی دستگاه اموی زمان قیام فرا می رسد. اگر چه که باز هم امت اسلام ترجیح می دهد سکوت کند اما دندان گفتمان اموی لق شده است وبه حرکتی نیاز دارد تا از جا کنده شود، ذخیره رسوایی اموی ها بعنوان نتیجه استراتژی نرمش قهرمانانه آنقدر انرژی دارد که جامعه رخوت زده مسلمین پس از قیام امام حسین و شهادت او دچار یک شوک اجتماعی و تحولی فراگیر می شوند پشیمانی از عدم یاری امام در عین روشن شدن جبهه حق و باطل.

 این تحول آنقدر بزرگ و فراگیر است که بزودی قیامهای متعدد شیعی با رویگردانی از روش سکوت مرگبار و ذلیلانه به روش مرگ سرخ و خونین  بپا شده و حکومت بنی امیه را از بنیان بر می کند و ورق بر می گردد، قیام توابین. قیام مختار . قیام زید . یحیی بن زید و.... حتی عباسی ها هم با شعار خونخواهی ائمه قیام می کنند.

اما نتیجه ای که از این فرمول تاریخی مد نظر ماست .

توجه کنیم که با شروع دولت یازدهم. در پرونده انرژی هسته ای رهبری استراتژی مورد نیاز برای امروز را با نام نرمش قهرمانانه مطرح کردند. و این یعنی دوران سکوتی در ان وجود دارد بعنوان زمان مورد نیاز برای رسوایی دشمن و به نمایش گذاشتن خباثت دشمن توسط خودش و عملکرد و مواضعش.

گفتمان تدبیر وامید با سعی  و تلاش فراوان در مذاکرات  بدنبال بدست آوردن راهی برای تعامل و خاتمه دادن به پرونده هسته ای بود لیکن علی رغم دوسال تلاش و مذاکره و گفتگو ، هیچ عائدی نداشت جز تحقیر و توهین و عهد شکنی و قلدری طرف مقابل  و امروز افکار عمومی مردم ایران به ناکار امد بودن چشم امید دوختن به آمریکا و روش مذاکره ایمان آورده اند.

در این شرایط اگر چه که خواص و عوام هنوز هم ترجیح ندهند وارد گود شوند و  با اعتراض و حرکت خود پایان دادن به این شرایط را طلب کنند، اما در هر صورت دندان گفتمان مذاکره و گفتگو برای کسب حق مشروع ملت ما، لق شده است و نیاز مند قیامی حسینی برای باز پس گیری استقلال و شرافت انقلاب اسلامی است. اگر چه که این قیام حتی با عده قلیلی انجام گیرد، با بدترین واکنشها روبرو شود اما نابودی گفتمان ذلت و وابستگی وما نمی توانیم را برای همیشه بدنبال خواهد داشت و این تفکر باطل که از ابتدای انقلاب در دل ها تردید ایجاد می کرد و از بازرگان و دولت موقت تا دولت تدبیر و امید ادامه یافت را برای همیشه به جزوات تاریخ پیوست خواهد کرد.

 

مفتخریم که این مقطع مهم از تاریخ انقلاب با دست فرزندان خمینی از نسلهای سوم و چهارم رقم بخورد و نابودی گفتمان ما نمی توانیم ،گفتمان تردید و ترس از قدرتهای بزرگ جهانی،گفتمان تسلیم را بدنبال بیاورد.

  • بنده خدا

جناب ظریف دیروز برای دیدار از علما به قم آمده بودنددر مصاحبه ای که بخش های خبری پخش کردند در توجیه سخنان متناقض امریکا و طرفهای اروپایی  فرمودند: در مورد اختلاف میان آنچه کشورهای طرف توافق با ایران از این مسئله عنوان کرده‌اند ( بخوانید همان اعلام مواضع ضد توافقنامه ) باید گفت گروه‌های فشاری در میان آنها وجود دارند که ناچار به جلب رضایت آنها هم هستند.

درک جالبی است در واقع این سخن یعنی اینکه اگر آمریکایی ها یک ساعت پس از توافقنامه شروع به زیر پا گذاشتن مفاد آن و  حرف از روی میز بودن گزینه نظامی می زنند ومواضعی می گیرند چون : و عدم به رسمیت شناختن حقوق هسته ای و اعلام اینکه تحریم‌ها ایران را پای میز مذاکره کشاند و اضافه کردن 17 شرکت ایرانی به لیست تحریم اتحادیه اروپا و  سخنان راجرز مدیر کمیته اطلاعاتی کنگره آمریکا که حرف از نارضایتی  از توافق نامه ژنو زد که به مسئله  موشک‌های بالستیک ایران توجهی نداشته است همه اینها تنها برای ساکت کردن افراطی های آن طرف است و نه توهین تلقی میشوند و نه واقعی هستند و با این نگاه خوب کسی هم نباید اعتراضی بکند مطمئنا اینها جزوی از گامهای دیپلماتیک برای کنترل حواشی تفاهم ژنو است .

این یعنی اینکه طرف توافق کننده بر خلاف نظر افکار عمومی و یا گروههای سیاسی دست باین توافق زده وناچار است بنوعی آنها را راضی نگه دارد .

پس از این سخن ایشان یک درس می گیریم و آن هم اینکه یک روش سیاسی این است که طرف مذاکره کننده با زدن حرفهای تند و گرفتن مواضع تند در قبال دیگری دارد واکنشهای تند داخلی را مهار میکند تا اصل تفاهم زیر فشارهای افراطی ها حفظ شود و بنوعی خالی کردن توان و راضی کردن معترضین به اصل تفاهم یا ساکت کردن آنها .

اگر بخواهیم با همین درس دیپلماتیک به رفتار دیپلماتهای ایرانی نیزنگاهی بیاندازیم :
  آیا باید رفتار دوگانه جناب ظریف در مذاکرات با لبهای خندان  و در ایران با ژشتی انقلابی از جمله مجلس ، مصاحبه ها و... را نیز در این چارچوب تفسیر کرد ؟ 



سخنان جناب ظریف در مجلس شورای اسلامی 







در همین زمینه هفته‌نامه آلمانی دی سایت در یادداشتی در تحلیل انتقادات نتانیاهو در مورد توافق هسته ای می نویسد: انتقادهای شدید نتانیاهو حتی ممکن است به روحانی کمک بیشتری هم بکند به طوری که هر چه اسرائیل بیشتر با این توافقنامه مخالفت ورزد، روحانی موقعیت بهتری خواهد داشت تا به تندروهای داخلی ثابت کند که اقداماتش در این زمینه درست بوده‌اند که خشم اسرائیل را برانگیخته‌اند(!)


--
همین مطلب در :
  • بنده خدا