شوک 92

این روزها بازار نوشته ها پر است از تحلیلهای متفاوت در مورد شکست  اصولگرایان و چرایی رای اوردن روحانی
بنده هم تحلیل متفاوتی ندارم جز اینکه روی اوردن به روحانی بخاطر تحریمها بود اما نه از منظر سازش از منظر بازسازی اقتصادی و دور از دعواهای رایج اصولگراها که درد خود داشتند نه مردم .
 دوستان حزب الهی نباید خود را گول بزنند ما این سالها مردم را فراموش کردیم و بعد از 88 کارمان شد مبارزه با فتنه که البته دیری نپایید که به همت بلند تکفیریهای خود عمار پندار بحث تغییر کرد به سمت مبارزه با انحراف بنده همان موقع هم می گفتم که  انحراف یک بهانه است برای نا کارامد کردن احمدی نژاد و تیمش که متاسفانه خودش هم در این فشارهای حاصله تغییر مسیر داد از موضع مردم به انحراف رفت و ما نیزبهمچنین .

دوستان حزب الهی باید یکبار دیگر متوجه شوند که راستی ها و اصولگراها نه تنها دلسوز انقلاب نیستند و درد مردم ندارند که پستها و موقعیتهای سیاسی برایشان انقدر اهمیت دارد که حاضرند کارامد ترین دولتها را به خاک سیاه بنشانند وبه تبعشان مردم را تا جبران مافات شود .
دوسال اخر دولت احمدی نژاد دلالهای بازار طی یک برنامه ریزی منسجم شروع به تلاطم در بازار کرد دور اول بالا رفتن قیمت سکه وارز احمدی نژاد پس از کنترل بازار گفت این تلاطم ها از طرف افرادی است که در مناسب هستند .
ببینید در یک بازی سیاسی برای خراب کردن دولت مردم تحت فشار قرار گرفتند در دورهای بعدی احمدی نژاد در یک پارادوکس گیر کرده بود از طرفی فشارهای مختلفی به او وارد وارد میشد و از طرفی بنا بر سفارشات رهبری و تبعاتش توصیه به سکوت میشد .

اظهارات عقده گونه برخی نمایندگان مجلس در این باره که باید این دولت را با رای عدم کفایت سیاسی برکنار کرد حتی یکروز مانده به پایان دولت نیز وجه دیگری از این بازی است .

نوسانات بازار حین امدن جناب هاشمی به انتخابات و بازگشت به وضع عادی پس از رد صلاحیت ایشان نیز نیاز به توضیح ندارد .
اتحاد 88 کار خودش را کرد راست و چپ و کارگزار علیه خدمتگزار دست دولت را بست همان کاری که راست سنتی استان فارس با احمد زاده کرد  اخرین ان بودجه 92 بود که مجلس کلا انرا تغییر داد و موجودی دیگر از دل ان افرید .

در این میان مردم احمقند بیایند سمت اصولگراها ؟؟؟؟؟؟

جلیلی هم که کلا وزنی از خود نشان نداد .و تمایزی برای نشان دادن توان خود .

بسیار خوشحالم که در دوران احمدی نژاد و نامردی های بر علیه دولتش حقیر همیشه مدافع خوبی هایش بودم ومنتقد بدی هایش  با بازی های پایداری بازی نخوردم و به تکفیر روی نیاوردم .

پیش بینی بنده که بزودی در پست چهارم راست شناسی استان خواهم نوشت این است که پس از افراطهای راست در کشورباید منتظر تفریطهایی بود که بزودی انرا خواهیم دید بخصوص در استان فارس که به جد در تاریخ معاصر در نقش ایرانی کوچک بوده و  راستهای کودتا گر با کودتای باسم انقلاب و مبارزه با انحراف استانداری اشان و پستهایشان را پس گرفتند.

پس از سهامی خاص راست باید منتظر  قطبی متضاد با ان بود

تجربه انتخاباتی

بیاد دارم اولین فعالیت انتخاباتیم مربوط می شود به دوران نوجوانی که از میان بروشورهای تبلیغاتی که در نماز جمعه توزیع میشد پوستر کاندیدی که محاسن داشت را انتخاب کردم و پشت شیشه ماشین پدرم گذاشتم

درانتخابات بعدی پس از شنیدن خاطرات همرزمان یکی از سرداران دفاع مقدس ، برای سردار تبلیغ کردم و به او رای دادم. چرا که حزب الهی بودن و اهل جنگ بودن و به صحنه سیاست امدن برایم ملاک بود که میشود به این افراد اعتماد کرد و امور را بدستشان سپرد .

دور بعد به لیست هیئت بزرگ شهرمان رای دادم  که نخبگان جوانی بنظر میرسند که برای اداره امور شورای شهر مان قرار بود نماینده حزب اللهی ها باشند و بجای کاندیداهای احزاب و سرمایه داران می خواستند امور شهر را بدست بگیرند .

و در84 به احمدی نژاد ، که می خواست  قطب زر و زور ، اشرافی گری  و سرمایه داری و مافیاهای فساد و کاندیداهای احزاب و گروههای تشنه قدرت  را زمین بزند و عدالت را برای پایین شهری ها و محرومین  اجرایی کند .

اما هیچکدام از آنها نبودند آنکه می بایست باشندو یا آنی که در ذهن ساخته بودم .

اینباراما هنوز تصمیم نگرفته ام به چه کسی رای بدهم وتصمیم نمی گیرم تا اینکه به نتیجه برسم ، اگر چه که دلم چون دیگر دوستان حزب الهی بدنبال حمایت از جلیلی است اما تصمیم دارم تا اینبار عاقلانه تصمیم بگیرم و با چشم باز انتخاب کنم .شعارهای اینروزهای ستاد « حیات طیبه » جلیلی مرا بیاد ستاد های احمدی نژاد در 84 می اندازد وشعار« دولت کریمه » بخوبی بیاد دارم که با اینکه آنروزها هم مردد بودم به چه کسی رای بدهم ولی بر مبنای حکم گرایش محیط و البته تشخیص دلی به سمت احمدی نژادی ها گرایش داشتم که مسئول ستاد احمدی نژاد به من گفت شرط ورود به ستاد احمدی نژاد این است که احمدی نژادی باشی وبس و این شد که بنده احمدی نژادی شدم و او را رئیس جمهور ارمانی پنداشتم و به چشمانم نقص هایی که خیلی از دوستان به ان واقف بودند و می گفتند نیامد .

تکرار جمله مشابه از یکی از دوستان ستاد حیات طیبه باعث شد تا باین فکر فرو بروم که آیا قرار است باز هم نقایص کاندید مورد نظرمان را نادیده بگیریم ؟
آیا قرار است باز هم جای خالی برنامه و تیم و توان اجرایی را با پوستر و کلیپ ، پر کنیم ؟